niełatwo jest tak nic nie pisać...
zwłaszcza przy otwartych okiennicach...:)
zapraszam na mój drugi blog o podróżach:
niebieskieokiennice.blogspot.com
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
that's all...
Wracałam dziś z pracy do domu całe pięćdziesiąt minut. Zazwyczaj wystarczy piętnaście. Korki, zamknięte przejazdy kolejowe, żużel, piąt...
-
wróciliśmy do Willi Sowia Dolina wiedziałam, że będę tu wracać, już po pierwszej wizycie pensjonat w cichej części Karpacza oddalony... -
Siedzę na drewnianym, dziecięcym krzesełku, przy kominku, ogrzana jego ciepłem. W dłoni piękna kryształowa szklanka, do połowy pełna... kilk... -
za dużo za mocno za intensywnie tchu nie mogąc złapać na czas zachłystuję się brakiem za dużo za mocno a brak...? jak może m...
oj nie łatwo :-) Ja planuję pierwszy raz w przyszłym roku My cztery auto droga ....
OdpowiedzUsuńjakiś konkretny cel? brzmi tajemniczo:)
UsuńCudnie... jakby u mnie ;))
OdpowiedzUsuńi rzekę masz i góry? to wzdycham zazdrośnie...:)
UsuńNo, to trzeba będzie u H anki zrobić zlot blogosfery, bezdyskusyjnie ;)
UsuńPrzegłosowane:)
UsuńAleż cudo... Zaniemówiłam, przepiękny widok! Uściski Aniu:)
OdpowiedzUsuńDziękuję:) Wzdycham do tego widoku za każdym razem. Szkoda, że (póki co) tylko do zdjęcia....
Usuń<3 Kocham <3
OdpowiedzUsuńHej Zuziku:) Nie ma to jak nastolatkowy komentarz:) Buziaki i zapraszam do zaglądania:)
Usuń