powrót

wszędzie dobrze

ale w domu najcudowniej!

 

nie zdążyłam napisać ani przed, ani w trakcie ferii w górach

sporo się działo...o czym wspomnę lub nie, bo raczej wolałabym szybko zapomnieć

choć wnioski trzeba z tego wyjazdu wyciągnąć i to jak najszybciej...

 

ale teraz, gdy siadam na swojej własnej sofie

po tygodniu nieobecności

po sześciu dniach i pięciu nocach dość...trudnego wyjazdu na narty, sanki, czyli tak zwanego wypoczynku..

 

...odpoczywam teraz ja

na tej sofie

w ciszy

witam się z nieśmiałą wiosną za oknem

z kwiatkami, które proszą o podlanie

z czystym blatem w kuchni mojej własnej

z ułożoną pościelą na łóżku naszym domowym

 

w ciszy

 

z kubkiem kawy z ekspresu

mimo, że walizka czeka na rozpakowanie

buty narciarskie przypominają o jeszcze wczorajszych jazdach i bieli śniegu

ale ja siedzę i piszę

bo cieszę się, że jestem znowu u siebie, w domu

 

zegary tykają, a ja się nie ruszam

nie spieszę, nie liczę

 

cisza, bo Oni na rowerkach pędzą, na dworze, z kotem, kolegą, sąsiadem

 

a mi dobrze, choć wiem, że rewolucja przede mną, przed nami

dekalog żelaznych zasad trzeba spisać

i egzekwować

więcej obowiązków, dyscypliny, konsekwencji

 

ale to zaraz, za chwilę, może poczekać

te kilka chwil

zanim nie nacieszę się tym kubkiem kawy, sofą i wreszcie pisaniem!

 

PS. pozdrawiam Cię Aniu serdecznie, już jesteśmy:)