nasze trasy

tik tak
tik tak
niby wolno te wskazówki spacerują
niby ciągle i od nowa wkoło i nudną już trasą
ale ja za nimi nijak nadążyć nie mogę
i nawet już się nie staram
i nie cierpię przez to ani trochę
nie wzdycham
no, powiedzmy, że duuuużo rzadziej


nie piszę, bo musiałabym usiąść
a tyle spraw równie przyjemnych czeka i kusi
a dotknąć je mogę od zaraz i już


ciepłe od słońca schody i ganek pod moimi stopami
świeży chleb z ziarnami to nic że bez masła
pachnące wilgotną zielenią powietrze gdy przejeżdżam na rowerze obok lasu
grillowaną karkówką też to powietrze pachnie czasami
ślinkę z muszką co mi wpadła przypadkiem przełykam
i jadę


i cieszę się jak dziecko na pewien weekend we dwoje
wracamy do Sowiej Doliny !
z planem na przejechanie sinusoidą górskich szos na rowerze - to ty
z planem na nic nie robienie - to ja
cały dzień nic nie robienia
czy ja to jeszcze potrafię??
popatrzę na góry
popatrzę na chmury
dokończę dopiszę odpiszę doczytam
potęsknię za dziećmi
zrobię dziesiątki zdjęć


a potem usiądziemy na tej drewnianej ławce z widokiem na ciszę
z kawą i rozmową bez słów
ze spokojem
bo przy Tobie ten spokój mam i kocham
i trasy kolejne co przed nami pokonamy
te pod górkę i z górki
pod słońce i pod wiatr
niejedną
każdą


bo ja tą każdą właśnie to z tobą bym chciała
ciągle i od nowa