środa, 1 kwietnia 2015

ciemno, ale nie głucho



za oknami wiatr jak szalony
mknie i rządzi
groźny i silny
ciemno, ale nie głucho

w domu cicho
tylko wiatr świszczy przy kominku
wszystko śpi
bez prądu
ciemność

białe kartki, czarne litery
jedna za drugą, przy blasku świec
wino lekko słodkawe
wtulona w koc z Montany
policzki rozgrzane

i ta cisza mediów cudowna
oddech dzieci śpiących
podekscytowanie potencjalną nudą
leniwie i bez pośpiechu

jestem




5 komentarzy:

  1. Potrafisz budować nastrój...
    Zapraszam do mnie na słodko - słony mazurek
    http://codzienne-przyjemnosci.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję:) A skoro przyjemności, i to codzienne - już wpadam! pozdrowienia:)

      Usuń
  2. Uwielbiam takie chwile i uwielbiam taką poezję :))

    OdpowiedzUsuń
  3. Aniu zapadłam się w tej nie głuchej ciszy.
    Pięknie napisane

    OdpowiedzUsuń