wieczór w czerwonych szpilkach

Impreza (występy - wg słownika Janka) się udała. Zdążyłam się przygotować, włosy prawie wyprostowane, czerwone szpilki na stopach.

Tańce i swawole poprzedziła Msza Święta, z której niestety pamiętam nie to, czego bym sobie życzyła.

Janek i Marysia zdecydowanie się nudzili.

Wiercenie, kręcenie, siadanie, gdy wszyscy wstają, wstawanie, gdy czas usiąść.

Rozmowy, pytania zadawane nie szeptem.

A do tego wszystkiego standard w tej parafii - przychodzenie na następną Mszę w trakcie poprzedniej, trwającej. Nasza Msza była celebrowana tylko dla jubilatów i gości, rodziny.

Kolejna o 18:00 to już ogólna Msza za niedzielę.

Od 17:20 zaczęło się...drzwi praktycznie się nie zamykały.

Przychodziły sędziwe panie, moszcząc się w ławkach, swoich ławkach na swoich miejscach, bo wciskały się również w te, które były zajęte przez nas. Jedna z pań z dezaprobatą ofukała jednego z "naszych", że ten siedzi na JEJ miejscu!

Od kilku lat obserwujemy taką akcję z B., gdy jesteśmy akurat w tym kościele i nadal nie znajdujemy logicznego wytłumaczenia, czy chodzi o to, żeby być pierwszym, żeby siedzieć w swojej właśnie ławce, czy żeby nie stać podczas właściwej Mszy? Zrozumiałabym przyjście 15 minut wcześniej, na przykład na różaniec.

Ale ponad pół godziny i to w trakcie innej Mszy?  Nie rozumiem...

W każdym razie kościół zapełnił się niemal w całości.

Ale ja nie miałam wcale aż tak się o tym rozpisywać:)

Tańce i swawole...przedstawiam poniżej.

Ukochane dzieci opanowały parkiet, bawiły się cudownie.

Oczywiście było kilka...ciekawych...momentów, na przykład kiedy Janek zabrał się za zjadanie dekoracji.

Dekorację stanowiły między innymi świeże jabłka, a ponieważ nasz Synuś je uwielbia...

Generalnie bawiliśmy się super.
Miałam na sobie czarną, dość odważną dekoltowo sukienkę i czerwone szpilki.
Narzucone czerwone ponczo dopełniało wrażenia.
Czułam się piękna:)

Choć po zdjęciach, których jeszcze nie będę pokazywać, widzę, ile jeszcze przede mną do zrobienia!
Skalpel i turbo wyzwanie czeka!:)